lunedì 31 dicembre 2018

LA VITA CHE SCAPA
Inpenir a sforsi el tenpo
Córar par no vardarse rento
Par no sentir cuel senso de udo
De cueło che te ghè perdudo
Cuel putełeto ałegro e puro
Che mai l'avarea alsà un muro
E invese te ghe nè alsài tanti
E senpre pezo nando avanti
No te si pì bon njanca de sentir
cueło che'l cor el te vołe dir
No te vol njisuna emosión
Te zmorsi el sarveło par protesión
Te te inpenisi de robe da far
Anca cuando tè finìo de łaorar
Aperitivi, chat, parfin vołontariato
Par no fermarte a sentìr d'un trato
cueła mancansa, cuel sigar del cor
che'l vołe dirte: date un po' de amor:
L'amor l'è tenpo
L'amor l'è łentesa
L'amor l'è ascoltarse sensa averghe presia
L'è capir cosa semo venjùi a far
E rispetarse par poder rispetar
E anca ti, prima che ła vita ła scapà via
Fermate e scolta ła to anima intorpidìa
Ła vita l'è un regal ma se no te sì prezente
L'è come èsar davanti a un tezoro e no acorzarse de njente